ورق‌های فلزی در حال حاضر پایه و اساس بسیاری از بخش‌های مهندسی به شمار می‌آیند. محصولات فولادی بهترین گزینه برای ساخت و ساز به شمار می‌آید. شما می‌توانید این محصولات را در همه جا از اتومبیل‌ها گرفته تا نمای خانه‌ها مشاهده کنید. با توجه به نیاز روزافزون بسیاری از صنایع به این محصولات، توجه تولیدکنندگان به افزایش کیفیت مصالح فلزی معطوف شده است.
برای استفاده از تمام ظرفیت‌های انواع ورق‌های فولادی لازم است که مهندسان مواردی را در نظر داشته باشند. این شامل اندازه گیری‌های استاندارد، مواد، تفاوت در ساخت و روش‌های شکل گیری محصول نهایی است. اهمیت این نکات به این دلیل است که بتوانید به تناسب پروژه، بهترین نوع از ورق‌های فولادی را انتخاب کنید.
ورق فولادی چیست؟
ورق یکی از اشکال و فرم‌هایی است که می‌توان آن را به منظور کاربردهای مختلف تولید کرد و معمولا دارای ضخامت بین 0.5 تا 6 میلی متر است. انواع دیگری از واحدهای اندازه گیری نیز وجود دارد که برای طبقه بندی فلزات بر اساس ضخامت استفاده می‌شود. قیمت ورق برای اجرای پروژه‌های مختلف اهمیت زیادی دارد.
بررسی تفاوت‌های فویل و ورق فلزی
مهم‌ترین چیزی که این سه مفهوم را از یکدیگر متفاوت می‌کند، ضخامت آن‌ها می‌باشد. به عنوان مثال فویل فلزی که از جنس آلومینیوم و یا قلع است با ضخامت 0.2 میلی متر عرضه می‌شود. درباره ورق‌های فلزی ضخامت از 0.5 تا 0.6 میلی متر متغیر است. از آنجایی که این مصالح فلزی نازک هستند، به راحتی شکل می‌گیرند، در حالی که هنوز هم استحکام بالایی از خود ارائه می‌دهند.
اکثر آن‌ها با قیمتی مناسب و ارزان، برای انواع اهداف مهندسی به کار می‌روند. تقریبا تمام موادی که برای پروژه‌های ساخت و ساز به کار می‌رود، به صورت ورق فلزی است. برخی از آن‌ها از فولاد کربن، فولاد ضد زنگ، مس و یا آلومینیوم ساخته می‌شوند. انتخاب هر کدام از این موارد به کاربرد و نیاز شما بستگی دارد.
بسیاری از این ورق‌های فلزی دارای خصوصیات مکانیکی مشابه هستند. از این رو می‌توان گفت که ورق‌های فولادی از استحکام کششی و دوام بالا برای سازه‌ها و ماشین آلات برخوردار می‌باشند.
اندازه‌های استاندارد
اندازه گیری استاندارد برای ابعاد و ضخامت ورق‌ها بسیار اهمیت دارد. هر چند برای دستیابی به ورق‌های بسیار بزرگ لازم است که از طریق جوشکاری صحیح، شرایط مورد نیاز ایجاد شود.
اندازه گیری استاندارد ورق‌های فلزی
دانستن اندازه‌های صحیح ورق به شما در بهینه سازی طرح‌هایی که در نظر دارید، کمک می‌کند. اگر اندازه‌ای که استفاده می‌کنید بزرگ‌تر از اندازه استاندارد و مورد نیاز باشد، به معنی ضایعات و هزینه‌های بیشتر خواهد بود.
همچنین نکته دیگری که لازم است به خاطر داشته باشید، این است که اندازه‌های مورد نیاز شما در دسترس باشد. در حالی که ورق‌های فلزی با ابعاد استاندارد همواره وجود دارند، با این حال ممکن است که صفحات بسیار بزرگ موجود نباشند. گاهی باید دو ورق کوچک به هم متصل شوند تا به چیزی که میخواهید دست یابید.
مقایسه ورق‌های فلزی نورد گرم و سرد
دو راه برای ساخت ورق های فولادی وجود دارد. برای فولادهای ساختمانی از ورق‌های نورد سرد با ضخامت 6 میلی متر استفاده می‌شود و محصولاتی که از نورد گرم به دست می‌آیند، معمولا از 3 میلی متر آغاز می‌شوند.
برای اهداف مهندسی، تفکیک این دو مورد از یکدیگر اهمیت دارد. برای کاربردهای دقیق تر، ورق فولادی نورد سرد ترجیح داده می‌شود، به این دلیل که کنترل ابعاد نهایی راحت‌تر انجام می‌شود. در حالی که محصولاتی که در نورد گرم به دست می‌آیند، پس از خنک شدن، کمی کوچک شده و تغییر شکل می‌دهند.
فرایندهای تشکیل ورق‌های فولادی
همانطور که به آن اشاره شد، انتخاب و خرید ورق گالوانیزه به نتیجه مورد نیاز شما بستگی دارد. با این حال مواردی مثل هزینه، میزان دسترسی، برآورده کردن دقت مطلوب و مواردی از این دست نیز اهمیت دارد.
خمش ورق فولادی
خم شدن فرایندی است که در طی آن بر روی ورق‌های فولادی، تنش اعمال می‌شود تا به شکل مورد نظر در آیند.
به عنوان مثال خمش V شکل یکی از متداول‌ترین روش‌های خمش است تا به کمک ابزار مورد نظر، ورق به شکل مورد نظر در آید.
حلقه زنی ورق
در این فرایند، در لبه ورق، حلقه‌های دایره‌ای شکل تشکیل می‌شود. این کار باعث افزایش ایمنی مصالح فلزی خواهد شد. در سراسر ورق شما می‌توانید حلقه‌های نیم دایره‌ای را در کنار هم مشاهده کنید.
طراحی عمیق
در این فرایند، از ابزار مخصوص برای ایجاد برش و شکل مورد نظر بر روی ورق فولادی استفاده می‌شود. بهتر است از ابزاری استفاده شود که ساختار ایجاد شده روی ورق با بالاترین کیفیت تشکیل دهد.
این فرایند باعث تقویت ورق شده تا بتواند از وزن مورد نظر به خوبی پشتیبانی کند. از این محصول در جایی که عبور هوا و یا مایع لازم است اما نباید ذرات بزرگ‌تر از آن عبور کند، استفاده می‌شود.
هیدروفرمینگ
یک روش خلاقانه برای شکل دادن به ورق‌های فولادی، هیدروفرمینگ است. در این فرایند، فلز روی قالب قرار می‌گیرد، با این حال به جای دستگاه پرس و پانچ از مایع با فشار بالا به منظور شکل دهی ورق استفاده می‌شود.
یکی از مهم‌ترین مزایای این روش این است که می‌توان در یک بازه زمانی کوتاه، قطعات پیچیده‌تری را ایجاد کرد. همچنین روشی نسبتا ارزان است که به کار کمتری نیاز دارد. هیدروفرمینگ بر روی تمام مواد مثل فولاد ضد زنگ، آلومینیوم، فولاد کربن، برنج و سایر فلزات قابل اجرا می‌باشد.
ماشینکاری فتوشیمیایی
در این فرایند، خوردگی کنترل می‌شود و ورق‌های فولادی مطابق با نیاز مصرف کنندگان تولید می‌شوند. این روش در دهه 60 توسعه یافت و امروزه در بسیاری از کشورها، ارزان و مقرون به صرفه است.
به منظور برش هر فلز می‌توان از ماشینکاری فتوشیمیایی استفاده کرد. این فرایند برای تولید انبوه، بسیار مناسب است. اگر لازم باشد تغییراتی در نحوه طراحی و تولید ایجاد شود، انجام آن با این روش بسیار مناسب خواهد بود.
شبیه به برش لیزر، این روند بسیار دقیق است و می‌تواند یک ورق صیقلی و مناسب را ارائه دهد. علاوه بر موارد عنوان شده، روش‌های بیشتری نیز وجود دارد که از آن‌ها برای تولید ورق‌های فولادی استفاده می‌شود. با این حال برخی از این دستگاه‌ها در ایران مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. هر چند ورق‌های فولادی تولید داخل با توجه به نیاز مصرف کنندگان، نتیجه قابل قبولی را ارائه می‌کند. با این حال شناخت انواع شیوه‌های تولید به شما کمک می‌کند تا محصولی که کیفیت بیشتری دارد را برای پروژه خود انتخاب نمایید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
میخواهید به بحث بپیوندید؟مشارکت رایگان.