تیرآهن

ممکن است در نگاه اول هر دو نوع تیرآهن‌های IPE و IPB یکسان و با کمترین تفاوت‌ها به نظر برسند، در صورتی که با مطالعه بیشتر به این نتیجه خواهید رسید که نه تنها با یکدیگر متفاوت می‌باشند، بلکه کاربرد آن‌ها نیز با یکدیگر متفاوت است. 

تفاوت میان تیرآهن‌های IPE و IPB در چیست‌؟

بهتر است با اصول اولیه آغاز کنیم، تیرآهن قطعه افقی است که عموما به عنوان فلنج شناخته می‌شود و قطعه عمودی متصل به آن وب نامیده می‌شود. فلنج در تیرآهن در برابر خمیدگی مقاومت می‌کند، این در حالی است که وب بر روی نیروهای برشی اثر می‌گذارد. 

تیرآهن‌های IPE دارای فلنج‌هایی با ضخامت‌هایی برابر باله‌ها می‌باشند، این تیرآهن‌ها از انواع استاندارد تیرآهن موجود در بازار ایران بوده و به عنوان تیرآهن‌های “I” نیز شناخته می‌شوند، ویژگی این تیرآهن‌ها باعث می‌شود که آن‌ها در ساختمان‌های سبک‌تر، موثرتر عمل کنند. این در حالی است که در تیرآهن‌های IPB طول بال‌ها نسبت به تیرآهن‌های نوع I بیشتر می‌باشد. فلنج تیرآهن‌های نوع I می‌تواند وزن بیشتری داشته باشد، این باعث می‌شود که به طور کلی سنگین‌تر شوند. 

تیرآهن‌های نوع IPB که عموما تحت عنوان تیرآهن‌های “H” شناخته می‌شوند، بسیار مقرون به‌صرفه می‌باشند، شاید دلیل این موضوع به مقاومت و تحمل وزن این تیرآهن مربوط می‌باشد. تیرآهن‌های IPE بسیار ساده‌تر از تیرآهن‌های نوع H می‌باشند، این باعث می‌شود که جوشکاری فولاد در تیرآهن‌های نوع H بیشتر و در نتیجه دارای خواص مکانیکی بیشتری باشد، چرا که زمان ساخت و ساز برای این تیرآهن‌ها بیشتر خواهد بود. 

تیرآهن IPB می‌تواند به طور کامل ساخته شود، این بدان معنی است که می‌توان آن‌ها را به هر اندازه یا ارتفاع در اختیار داشته باشیم، به عنوان مثال می‌توانید تا عرضی به اندازه 330 فوت از این تیرآهن‌ها استفاده کنید. این تیرآهن‌ها دارای فلنج بالا و پایین می‌باشند و نسبت به فلنج‌های تیرآهن‌های IPE طولانی‌تر می‌باشند.

تیرآهن‌های نوع I در مقاومت برابر فشار مستقیم و بارهای کششی بهتر عمل می‌کنند، در حالی که تیرآهن‌های نوع H در برابر چرخش بسیار ضعیف می‌باشند. در هر صورت هر دو نوع تیرآهن دارای مزایا و معایب فولاد می‌باشند. 

تفاوت میان تیرآهن‌های IPE و IPB در چیست؟

تفاوت کاربرد تیرآهن‌های نوع IPE و IPB

این سوال بسیاری از افراد هنگام انتخاب نوع تیرآهن در پروژه‌های ساختمانی می‌باشد. تصمیم‌گیری به نوع ساختمان و محل استفاده از تیرآهن بستگی خواهد داشت. با این حال بهتر است به یاد داشته باشید که تیرآهن‌های نوع I برای پشتیبانی از وزن‌های کمتر و ساختمان‌های سبک‌تر بسیار مناسب‌تر می‌باشند. 

تیرآهن‌های نوع I عموما در برابر خمیدگی عملکرد نسبتا خوبی را ارائه می‌دهند، البته این خاصیت برای قطعات محوری یا قطعاتی که ساختاری عمود بر صفحات وب اعمال می‌کنند، مناسب نخواهد بود. 

تیرآهن‌های H در مقابل با راندمان نسبتا بالا، عملکرد مناسب‌تری از ساختار فولاد ارائه می‌دهند و قادر به تحمل وزن‌های سنگین‌تر می‌باشند. سطح داخلی تیرآهن‌های I به طور کلی گسترده‌تر از تیرآهن‌های H بوده، در حالی که فلنج‌های فولادی در تیرآهن H به صورت موازی است و اتصالات پیچ و مهره‌ای در آن‌ها با مقاومت بالا عرضه می‌شود. 

مقطع کامپوزیتی تیرآهن H در بخش نورد متشکل از سه ورق فولادی می‌باشد که در ارتباط با یکدیگر جوشکاری شده اند، این باعث می‌شود که نورد تیرآهن H متفاوت از تیرآهن نوع I باشد، با توجه به فلنج‌های وسیع آن و بدون شیب و یا شیب کم، لازم است که مجموعه‌ای از رول عمودی در ساخت آن‌ها استفاده شود، در نتیجه تکنولوژی و تجهیزات به کار رفته در آن بسیار پیچیده‌تر خواهد بود، این در صورتی است که تیرآهن‌های نوع I توسط جوشکاری ساخته نمی‌شوند و تنها از یک قطعه فلزی که در سراسر آن به کار رفته است، ساخته شده اند. 

حداکثر ارتفاع نورد فولاد تیرآهن H در چین حدود 800 میلی‌متر می‌باشد و اگر ارتفاع بیشتری مورد نیاز باشد، باید به مقطع عرضی کامپوزیت جوش داده شود. 

تفاوت کاربرد تیرآهن‌های نوع IPE و IPB

در چین، فولاد تحت نورد برای تولید تیرآهن‌های فولادی آن‌ها را به سه دسته تقسیم می‌کند:

فلنج باریک

فلنج گسترده 

ستون فولادی

فلنج‌های باریک عموما برای بخش خمیدگی تیرآهن‌ها مناسب می‌باشند، در حالی که ستون فولادی برای اتصالات محوری فشرده و یا قطعات خمشی مناسب می‌باشد. تیرآهن‌های کوچک با ارتفاع زیاد تنها قادر به تحمل نیرو و در یک جهت می‌باشد. تیرآهن نوع H دارای یک شیار عمیق و ضخیم می‌باشد که می‌تواند در دو جهت در برابر نیروها مقاومت کند. 

تیرآهن I نمی‌تواند با رشد و پیشرفت ساختمان‌های فولادی توسعه یابد، در صورتی که بسیاری از تیرآهن‌های H در ستون‌های باربری به صورت پایدار استفاده می‌شوند. در بسیاری از مقیاس‌ها بر این باورند که تیرآهن‌های H دارای خواص مکانیکی بسیار موثرتر نسبت به همتایان خود می‌باشند، زیرا هنگام نورد فولاد سختی جانبی و مقاومت این تیرآهن‌ها بسیار بیشتر می‌باشد و از نظر تحمل نیروهای خمشی بسیار بهتر عمل می‌کند. تیرآهن‌های H به عنوان ستون‌های هسته‌ای و همچنین به عنوان ستون‌های فولادی قوی شناخته می‌شوند، از این رو عمدتا برای ستون‌ها در ساختار فولادی استفاده می‌شوند. 

بسیاری بر این باورند که استفاده از تیرآهن‌ها علاوه بر ساختمان به بازار عرضه کننده نیز بستگی خواهد داشت. به عنوان مثال تیرآهن‌های INP که در آن‌ها ضخامت بال‌ها افزایش می‌یابد، در کشورهای روسیه و چین به فراوانی یافت می‌شود، این در حالی است که تیرآهن‌های IPE در بازار ایران بیشتر استفاده می‌شود، استاندارد ساخت این تیرآهن طبق استانداردهای تولید کنندگان اروپا می‌باشد. 

تیرآهن‌های نوع I

انواع مختلفی از کاربردهای مهم در صنعت و ساخت و ساز فولاد برای استفاده از تیرآهن‌های نوع I وجود دارد. همانطور که به آن اشاره شد، آن‌ها اغلب به عنوان سازه‌های حمایتی و یا چارچوب اصلی در ساختمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. تیرآهن‌های I یکپارچگی ساختار را با استحکام و حمایت بی قید و بند تضمین می‌کنند. قدرت فوق‌العاده از تیرآهن‌های نوع I در ایجاد ساختارهای مختلف پشتیبانی و صرفه‌جویی در وقت و هزینه بسیار موثر می‌باشند. از مهم‌ترین قابلیت این تیرآهن‌ها این است که همه کاره بوده و بسیار قابل اطمینان می‌باشند. 

استفاده از این تیرآهن‌ها یک ضرورت اساسی برای مهندسین سازه و کارگران ساختمانی به شمار می‌آید. این نوع تیرآهن‌ها به طور گسترده‌ای در ساخت و ساز استفاده می‌شوند، زیرا در طول و اندازه‌های مشخصی ارائه می‌شوند.

بهتر است بدانید که مشتری باید به طور کامل هر فرایند و کاربرد را برای استفاده از تیرآهن‌ها در تمام جنبه ها، از جمله استانداردها، رعایت قوانین قابل اجرا و ویژگی‌های هر کدام از تیرآهن‌ها ارزیابی کند و در نهایت برای تهیه تیرآهن‌ها متناسب با ویژگی‌ها و کاربرد پروژه ساختمانی خود اقدام کند.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

میخواهید به بحث بپیوندید؟
مشارکت رایگان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *